لیزر موهای زائد با توجه به نوع پوست و مو
در ادامه مطلب مزایای دستگاه لیزر کیوسوئیچ زئوس k550 به لیزر موهای زائد با توجه به نوع پوست و مو می پردازیم.
انواع پوستهای فیتزپاتریک روشن (I-III)
انواع پوستهای فیتزپاتریک روشن (I-III) با موهای تیره و ضخیم بهترین کاندیدهای درمان LHR هستند.
انواع پوستهای فیتزپاتریک روشن ملانین اپیدرمی اندکی دارند که به شکل رنگدانه رقابتی برای انرژی لیزر عمل می کنند.
انواع پوستهای فیتزپاتریک تیره ( IV-VI )
انواع پوستهای فیتزپاتریک تیره ( IV-VI ) ملانین اپیدرمی بیشتری داشته و در معرض خطر آسیب اپیدرمی در هنگام درمان LHR هستند. بیماران با نوع VI پوست فیتزپاتریک چالش برانگیزترین گروه درمان بوده و در معرض بیشترین خطر عوارض هستند.
توصیه های مربوط به درمان این افراد فراتر از بحث این مقاله است.
موهای سفید و خاکستری فاقد ملانین بوده و در نتیجه به درمان LHR پاسخ نمی دهد. موهای با رنگ روشن (یعنی بلوند و قرمز روشن) و موهای کرکی فاقد ملانین قابل توجه هدف بوده و افراد دارای موهای با این خصوصیات کاندیداهای ضعیفی برای LHR می باشند. امروزه تلاش هایی برای استفاده از رنگهای موضعی (شامل کربن در روغن معدنی) در بیماران با موهای با رنگ روشن جهت افزایش رنگدانه های هدف صورت گرفته است. اما ثابت نشده که چنین اقدامی سبب رفع دایمی موهای زائد گردد.
با وجود آنکه بسیاری از افراد تنها به دلایل زیبایی جهت رفع موهای زائد مراجعه می کنند اما برخی دیگر دارای یک علت زمینه ای طبی جهت رشد بیش از حد موها هستند که بررسی طبی را پیش از LHR ضروری می سازد.
هیرسوتیسم به رشد بیش از حد موهای ترمینال اطلاق می شود که در نواحی حساس به آندروژن همچون لب بالا، چانه، قفسه سینه، فوقانی شکم، کمر و باسن ها مشاهده می گردد.
هیرسوتیسم تقریبا همواره به علت تولید بیش از حد آندروژن ( عمدتا تستوسترون) ایجاد می شود. PCOS شایع ترین عامل هیسروتیسمم بوده و بیماران معمولا با نامنظمی عادت ماهانه همراه با چاقی تنه ای مراجعه می کنند.
سایر علل با شیوع کمتر هیرسوتیسم شامل هیپرپلازی مادرزادی آدرنال، تومورهای مترشحه آندروژن تخمدان و آدرنال، داروها (مثل دانازول) و سایر اختلالات نادر مثل بیماری کوشینگ، هیپرتکوز (یک اختلال تخمدانی غیر بدخیم) و سندرومهای مقاومت شدید به انسولین می باشد.
هیپرتریکوز رشد بیش از حد موهای کرکی است که بیشتر بروی تنه مشاهده می شود تا نواحی وابسته به آندروژن. گرچه این حالت به طور رایج ژنتیکی و ایدیوپاتیک می باشد اما ممکن است ناشی از داروها ( مثل پردنیزولون، فنی توئین، مینوکسیدیل، سیکلوسپورین) یا به علت یک بیماری سیستمیک ( مثل هیپرتیروئیدی، بی اشتهایی عصبی، سوء تغذیه، پورفیری، درماتومیوزیت و سندرم های پارانئوپلاستیک) باشد.
در بیمارانی که یک اختلال طبی زمینه ای یا مشکل هورمونی زمینه ای محرک رشد موهای زائد وجود دارد. به دنبال درمان LHR رفع دائمی موهای زائد صورت نمی گیرد، مگر آنکه پاتولوژی زمینه ای درمان گردد. برای مثال افزایش سطح آندروژن که در شرایطی همچون PCOS مشاهده می شود. به داروهای ضد بارداری خوارکی حاوی استروژن و یا اسپیرونولاکتون که واجد اثرات انتی آندروژنی هستند پاسخ می دهد.
پس از آنکه وضعیت طبی بیماران به حالت پایدار رسید نتایج LHR دایمی خواهد بود.
بطور رایج افراد با انواع پوست فیتزپاتریک روشن (I-III) نیاز به 6 جلسه درمان دارند در حالی که افراد با انواع پوست تیره (IV-V) نیاز به 8 جلسه درمانی یا حتی بیشتر دارند. در پوستهای تیره جهت کاهش خطر بروز عوارض جریان با سرعت کمتر و به شکل محافظه کارانه در طول زمان افزایش می یابد.
اگر بخواهیم به صورت جزیی سیکل تمام نواحی بدن را مورد بررسی قرار دهیم می توانیم به جدول زیر مراجعه کنیم
ما در این جدول به سیکل رشد مو، تراکم و عمق هر ناحیه می پردازیم تا علاوه بر شناخت انواع پوست های فیتزپاتریک که قبلا اشاره کردیم، بتوانیم میزان ریزش مو در هر ناحیه را به صورت مجزا تجزیه و تحلیل کنیم.
| Follicle
Density (percm2) |
Follicle
Depth (mm) |
Duration
Of Anagen (weeks)
|
Duration
Of Telogen (weeks)
|
%
Growing Hair Anagen |
%
Resting Hairs Telogen |
Body Area |
| 500 | 2-4 | 52 | 10 | 70 | 30 | Beard(Chin) |
| 500 | 1-2.5 | 8-20 | 6 | 65 | 35 | Upper Lip |
| 65 | 3.5-4.5 | 16 | 12 | 30 | 70 | Arm pit |
| 70 | 3.5-5 | 16 | 12 | 30 | 70 | Pubic Area |
| 80 | 2-4 | 12 | 16 | 20 | 80 | Arms |
| 60 | 2-4.5 | 16 | 20 | 20 | 80 | Legs & Thighs |
| 65 | 2-4 | 8-12 | 12 | 30 | 70 | Breast |
به طور متوسط پس از جلسه اول درمانی میزان موها 20-30 درصد و پس از تکمیل جلسات درمانی 60-90 درصد کاهش دائمی پیدا می کند. در طی سیر درمان LHR موها ظریف تر، روشن تر و با توزیع لکه ای می گردند. زمانی که موها بسیار ظریف و روشن شدند، آستانه اثر لیزر حاصل شده است. پس از این درمان تهاجمی تر نه تنها با فواید درمانی بیشتر همراه نیست بلکه با افزایش خطر بروز عوارض همراه می باشد.
در نهایت بایستی به این نکته اشاره داشت که ما نمی توانیم بگوییم که یک فرد با چندین جلسه مشخص؛ (مثلا 6 جلسه) به طور قطعی تمام موهای زائد بدنش از بین می رود بلکه از آنجایی که فیزیولوژی افراد با هم متفاوت می باشد و حتی سیکل تراکمی نواحی مختلف بدن هم با هم فرق دارد، می توان عنوان کرد که راه حل این می باشد که پزشک و اپراتور فاصله بین جلسات را طوری تنظیم کنند که بتوانند بطور تقریبی سیکل همه نواحی را پوشش دهد تا بدین وسیله بتوان حداکثر رضایت بیمار را جلب نمایند. مثلا اگر قرار است که فرد در ناحیه موهای پرپشت بدن ماهی یکبار مراجعه کند ولی در ناحیه کم پشت پا دو ماه یکبار، یک فاصله حد وسط در نظر گرفته شود مثلا 45 روز یکبار، و رفته رفته این فاصله بیشتر شود، مثلا سه ماه یکبار. بدین ترتیب رضایت حداکثری جلب می شود.
امیدواریم در این مقاله توانسته باشیم به شما مخاطبان گرامی کمک کرده باشیم، منتظر مطالب جدید ما در این راستا باشید و ما را با نظرات خوبتان همراهی بفرمایید.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.